POSTCROSSING.com.pl

Wiele wskazuje na to, że będziemy gośćmi audycji Patryka Kuniszewicza pt. "Nawiedzeni" 11.08.2015 (wtorek) od 9:00 do 9:50. Mam mówić o postrossingu, przytaczając różne ciekawostki na temat idei. Co Waszym zdaniem powinnam poruszyć? Będę wdzięczna za wszelkie sugestie. Oto lista moich pierwszych skojarzeń (kolejność dowolna):

- wysokie koszty znaczków zagranicznych PP w porównaniu z innymi krajami
- polski znaczek Postcrossing w planie emisji w lipcu 2016 (po innych krajach ;-)
- 10. urodziny Postcrossingu
- 30 mln pocztówek przekroczone w maju
- polskie forum poświęcone wymianie pocztówek postcrossing.com.pl - okazja do spotkań/wymian w kraju; aukcje dla WOŚP
...

- brzydkie kategoryzowane znaczki, chodzi mi o E i P (najniższe nominały).

Niedogodności polskiego postcrossera - lista podstawowa

1. niedostępność znaczków, innych niż te wymienione powyżej przez krawca, w placówkach pocztowych i niechęć pracowników poczty do ich sprzedawania (najchętniej wszystko by przejechali frankownicą, bo nie trzeba wtedy liczyć nominałów znaczków i się z nich rozliczać)

2. Poczta Polska ciągle tłucze przestarzałe i raczej nieatrakcyjne kartki pocztowe zamiast wydawać ładne i już opłacone widokówki z lokalnymi bądź krajowymi atrakcjami (patrz przykład Kanady choćby z dziś: https://www.postcrossing.com/postcards/CA-546335 ). Ostatnio próbowałem wysłać kartkę z ponad pięćdziesiąt tysięcznego Zgierza i co..nie ma pocztówki w żadnym urzędzie pocztowym, bo... "tak ze trzy miesiące temu jedna klasa ze szkoły wszystkie wykupiła na jakieś zajęcia i od tej pory nie ma i nie wiadomo czy będą, ale mamy takie z kwiatkami..."

3. sklep internetowy ze znaczkami - brak możliwości śledzenia przesyłek z zakupionymi znaczkami (choć zawsze przychodzą poleconym, ale kto by tam sobie wariatami głowę zawracał). Gdy sklep był w Bydgoszczy oferta była bardzo szeroka, po przenosinach do Lublina wielu znaczków nie ma (nawet stosunkowo niedawno wydanych ), a wysyłka baaardzo się wydłużyła

4. brak podstawowych szkoleń pracowników poczty odnośnie filatelistyki: tylko nieliczni wiedzą jak "czysto" wyrwać znaczek (wystarczy wcześniej zgiąć arkusz ze znaczkami na perforacji, a nie rwać jakby to była sałata na surówkę) czy prawidłowo postawić ozdobny datownik (rozmazania będące efektem a) marnej jakości używanych tuszy, b) składaniem stemplowanych kartek przed całkowitym wyschnięciem tuszu lub c) nadmiernej ilości tuszu przeniesionej wraz ze stemplem na znaczek - a wystarczyłoby wcześniej zrobić sobie próbną odbitkę ).
Część pracowników zupełnie nie zna wzorów znaczków wycofanych z obiegu, a niektórzy poznają te nowo wydane dzięki temu, że ja je im przynoszę naklejone na wysyłane kartki

5. czas pracy urzędów pocztowych - w dużych miastach jest zawsze jakaś alternatywa, ale w mniejszych po 17 jest już pozamiatane.... W Czechach czy we Francji urzędy są czynne rano od 7 lub 9-tej do 11-12, potem jest dwugodzinna przerwa, a po 14:00 jadą do 19:00 czy nawet dłużej...

6. skandalicznie drogie znaczki na wysyłkę zagraniczną, ale to już wszyscy wiemy (Francja, Niemcy, Włochy, Hiszpania, .. ba Grecja - wszyscy poniżej 1 EUR - a my mamy Pocztę na piątkę )

- możliwość poznania świata i nowych osób

- podszkolenie języka angielskiego

- ciekawe i niebanalne hobby

Może zamiast tylko narzekać na te nieszczęsne znaczki z E i panie na poczcie to coś pozytywnego? Np. to, że w ciągu ostatnich lat powstało kilka polskich sklepików internetowych (w tym Twój ), które cieszą się popularnością nie tylko wśród polskich postcrosserów, ale i za granicą i powstają kolejne - znaczy że jest zapotrzebowanie i są pomysły na nowe kartki. I interes się kręci!

Możesz też wspomnieć o zlotach postcrosserów - bo przecież fajnie spotkać kogoś z kim dzielisz zainteresowania, kto nie wzdycha z politowaniem gdy wariujesz na widok pocztówek na wycieczce a wariuje razem z Tobą

kover napisał(a):skandalicznie drogie znaczki na wysyłkę zagraniczną, ale to już wszyscy wiemy (Francja, Niemcy, Włochy, Hiszpania, .. ba Grecja - wszyscy poniżej 1 EUR - a my mamy Pocztę na piątkę )

Tu znaczki są za funta. W przeliczeniu na złotówki to skandal, ale za minimalną stawkę godzinową możesz wysłać 6 kartek

koteu napisał(a):kover napisał(a):
skandalicznie drogie znaczki na wysyłkę zagraniczną, ale to już wszyscy wiemy (Francja, Niemcy, Włochy, Hiszpania, .. ba Grecja - wszyscy poniżej 1 EUR - a my mamy Pocztę na piątkę )

Tu znaczki są za funta. W przeliczeniu na złotówki to skandal, ale za minimalną stawkę godzinową możesz wysłać 6 kartek

Czyli za niecałe 6 PLN - wiem, bo sam wysyłałem 15 kartek z Edynburga pod koniec marca tego roku... i wcale nie narzekam, że z Polski za "całkiem niezłą" stawkę godzinową można wysłać.. no tak ze dwie zagraniczne
Zgadzam się z Tobą, że sklepy internetowe to pewnie niedaleka przyszłość wszelkich fajniejszych dla oka pocztówek... Ale gdybym we wspomnianym Edynburgu nie mógł kupić kartek w stacjonarnym sklepie, to 15 osób nie miało by żadnych szans na wyjęcie szkockich kartek ze swoich skrzynek pocztowych...

To ja jeszcze dodałbym, że wydrukowanie znaczka wg własnego projektu jest bardzo drogie i prawie nieopłacalne.
Likwidowanie skrytek pocztowych - w Krakowie ich liczba dramatycznie zmalała.

koteu napisał(a):Może zamiast tylko narzekać na te nieszczęsne znaczki z E i panie na poczcie to coś pozytywnego?

Też tak sądzę. Z tego, co udało mi się dowiedzieć wynika, że będą tylko 3 dosłownie kilkuminutowe wejścia, więc wolałabym się skupić na dobrych stronach postcrossingu, bo jednak to nasze hobby przynosi jednak więcej uśmiechu niż frustracji. Tak mi się wydaje ;-)

A podzielicie się jakimiś fajnymi historiami związanymi z postcrossingiem? Coś jak ten postcrosser, który wrzuca zdjęcia siebie trzymającego pocztówkę, żeby pokazać dzień, w który ją dostał. Albo ostatnio czytałam (co prawda na FB nieoficjalnym profilu postcrossingowym) historię brazylijsko-rosyjskiej miłości, która zaczęła się od wysyłanych kartek.

Myślę, że powinnaś jednak wspomnieć, że bycie postcrosserem w Polsce nie jest łatwe i tanie. Że jest napiszkartkę, które oferuje tańszą wysyłkę. Nie ma co owijać w bawełnę, bo postcrossing na polskie warunki, to drogie hobby.

[/quote]Albo ostatnio czytałam (co prawda na FB nieoficjalnym profilu postcrossingowym) historię brazylijsko-rosyjskiej miłości, która zaczęła się od wysyłanych kartek.[/quote]

no jak o takich "ciekawostkach" ma być, to mi się przez 5 lat na postcrossingu jakoś nikt z Brazylii nie oświadczył , ale będę jeszcze dalej próbował Życzę udanego wejścia na antenę

krawiec napisał(a):Myślę, że powinnaś jednak wspomnieć, że bycie postcrosserem w Polsce nie jest łatwe i tanie

Zamierzam, mam nadzieję, że się uda.

kover napisał(a):no jak o takich "ciekawostkach" ma być

Nie tylko o takich, o różnych. To akurat wczoraj przeczytałam i pomyślałam sobie, że to interesujące. W czasach, gdy związki rozpoczęte przez Internet nikogo już nie dziwią, miłość od pierwszej kartki znów tak ;-)

kover napisał(a):Życzę udanego wejścia na antenę

Dzięki! Na razie strasznie się denerwuję

Kilka lat temu dostałam wiadomość od portugalskiej postcrosserki czy zgodziłabym sie oprowadzić ja po Wrocławiu przez jeden dzień. Zgodziłam się, a kiedy przyjechała z chłopakiem stwierdziłam, że jeden dzień to za mało i przenocowałam ich. Przenocowałam ich to wielkie słowa, bo wróciliśmy w nocy z pubu i dalej gadaliśmy prawie do rana czyli można zawierać ciekawe znajomości przez postcrossing.

Inna opowieść dotyczy mojego syna. W 2012 był wolontariuszem na Euro. Pewnego dnia załapał się na zapowiadanie pociągów na Dworcu Głównym w kilku językach, m.in. po czesku. Nie dowierzał tłumaczeniom pozostawionym przez innych i napisał do czeskich postcrosserów z prośbą o pomoc językową, np. jak wyglądają ich liczebniki porządkowe. Dostał natychmiast wyczerpującą odpowiedź od sympatycznej Czeszki. Pół roku później dostaję offa od Czeszki, która pisze, że kiedyś pomagała językowo postcrosserowi z Wrocławia Jasne, że napisałam jej, że to był mój syn